Napad na Doomrock

/0 Komentarze/w , /Autor

Czy pamiętacie na jakim etapie planszowego hobby byliście w 2014 roku? Osobiście ogrywałem wtedy bardzo mocno wszelakie tytuły FFG, grając w Twilight Imperium 3ed w każdy weekend. W zalewie nowości ominęła mnie wtedy premiera przygodowej gry fantasy Assault on Doomrock. Gra została przyjęta pozytywnie, ale nawet autor nie ukrywał, że miała swoje problemy. Po wielu latach testów i szlifowania mechanik gra wróciła na planszowe stoły, już z rodzimym tytułem Napad na Doomrock, a ja wreszcie odpuściłem sobie granie w TI3 i miałem czas zapoznać się z opus magnum Tomka Stasiaka. Czytaj dalej

Versailles 1919 – gdy eurosuchar idzie na wojnę…

/0 Komentarze/w , /Autor

W Polsce żyjemy historią Drugiej Wojny Światowej. Regularnie zastanawiamy się, czy Wojna Obronna 1939 roku mogła potoczyć się inaczej, czy zachowanie władz polskich w Londynie mogło zmienić bieg historii. Rozdrapujemy rany, jakimi były konferencje pokojowe, które wepchnęły nas w czerwone ręce Józefa Stalina. Rzadko poruszamy temat Wielkiej Wojny, a tym bardziej Konferencji Wersalskiej, która ten konflikt zakończyła. Tymczasem właśnie to wydarzenie przypieczętowano powrót Polski na mapę świata, a także określiło (przynajmniej częściowo) granice odradzającej się Rzeczpospolitej. 101 lat po tym wydarzeniu, GMT Games wydało grę planszową Versailles 1919. Czytaj dalej

Diuna Imperium

/0 Komentarze/w , /Autor

Arrakis, zwana Diuną, to jedyne we wszechświecie źródło melanżu – substancji przedłużającej życie, umożliwiającej odbywanie podróży kosmicznych i przewidywanie przyszłości.” Skopiowałbym dalszy ciąg opisu książki, który w najnowszym wydaniu na okładce umieścił Rebis, ale lecą tam tak potężne spoilery, że lepiej w tym miejscu skończyć. Spora część moich czytelników pewnie nie zna tej historii, nie czytali książki, nie widzieli żadnej dotychczasowej ekranizacji, a na film Denisa Villeneuve’a jeszcze muszą chwilę poczekać. Fabuła Diuny jest według mnie fascynująca i każdy powinien mieć okazję poznać ją w formie ciekawszej niż kilkuzdaniowy skrót najważniejszych wydarzeń. Brak jej znajomości nie powinien jednak powstrzymywać was od zagrania w planszową egranizację autorstwa Paula Dennena.
Czytaj dalej

Bonfire – Stefan Feld w nowej odsłonie?

/0 Komentarze/w , /Autor

Ostatnio dużo tych eurasów trafia na nasz stół. Gruntownie ogrywamy gry Alexandra Pfistera, nadrabiamy zaległości z twórczości Simone Lucianiego, a Stefan Feld powrócił po kilku wpadkach (Jorvik i Forum Trajanum były nawet przez nas krytycznie ocenione) ze świetnymi Zamkami Toskanii. Gra ta czerpała trochę z moich ukochanych Zamków Burgundii, ale od siebie dodała niezwykłą dynamikę i dużą interakcję między graczami. Sprawiło to, że z dumą zajęła miejsce na półce obok swojej poprzedniczki. Dwa lata temu poznaliśmy Carpe Diem, które po dwóch partiach nie zachwyciło, ale okazało się całkiem solidne i przyjemne. Po tych doświadczeniach zaczęliśmy wątpić, czy Stefan Feld jest w stanie zaserwować nam prawdziwie wciągającą rozgrywkę, niemającą w tytule zamków. Wtedy poznaliśmy grę o podpalaniu rytualnych ognisk… Zapraszamy do zapoznania się z naszym zdaniem o Bonfire, które już niedługo pojawi się w języku polskim pod szyldem Portal Games!

Czytaj dalej

Kingdom Rush – Elemental Uprising

/0 Komentarze/w , /Autor

Nie jestem fanem gier kooperacyjnych. Na domiar złego, od zawsze negowałem granie w trybie solo. Jeśli już mam grać sam, to raczej wybieram gry wcale-nie-bez-prądu. Pandemia sprawiła, że miałem już serdecznie dość wszelkich ekranów, a kiedy mój współgracz miał już równie serdecznie dość mnie musiałem poszukać czegoś nowego. Wtedy zapadła decyzja o zakupie Arkham Horror LCG. Okazało się, że granie w pojedynkę w planszówkę może sprawiać frajdę, choć najbardziej ceniłem tu sam aspekt fabularny. Dzięki Lucky Duck Games miałem okazję wypróbować prototypową wersję Kingdom Rush Elemental Uprising i ostatecznie rozwiać wątpliwości – granie solo jest fajne, a ciekawa gra kooperacyjna nie wymaga rozbudowanej historii.

Czytaj dalej

Zamki Toskanii – nowa odsłona Zamków Burgundii?

/0 Komentarze/w , /Autor

Zamki Burgundii to moja ulubiona planszówka. Gramy w nie od lat i mimo przelotnych romansów z innymi tytułami, to właśnie do nich zawsze wracamy. Wieść o nowej grze bazującej na „zamkowej” mechanice musiała wzbudzić mój entuzjazm. Może wreszcie grafiki nie będą tak szkaradne? Może klasyczne Zamki odejdą do lamusa, bo zastąpi je coś wielokrotnie lepszego? A może zagramy tylko w ich marną karykaturę, która szybko opuści naszą kolekcję? Na te pytania szybko znalazłam odpowiedzi, bo chwilę później Zamki Toskanii wylądowały na naszym stole…

Czytaj dalej

Paranormalni Detektywi

/0 Komentarze/w /Autor
Każdy, kto mnie choć trochę zna wie, że nie czytam instrukcji. Zawsze się rozpraszam, szybko nudzę i zniechęcam podczas poznawania nowych zasad. Jakież było zdziwienie mojego małżonka gdy zorientował się, że instrukcję pewnej gry – z własnej nieprzymuszonej woli! –  przeczytałam. Dodam jeszcze, że po lekturze byłam w tej grze zakochana i zaczęłam się zachowywać nieco irracjonalnie, jak to na początku gorących związków bywa. Dzień później w naszym domu pojawiła się (legalna!) grupka naszych najbliższych znajomych, która lekko oniemiała na mój widok. Otóż, przebrałam się za ducha… Po co?

Czytaj dalej

Ekspedycje do Świątyni Małpich Królów, w czasie Apokalipsy na Stacji Kosmicznej 11, czyli o dodatkach do obu Brzdęków

/0 Komentarze/w , /Autor

Brzdęku nigdy za wiele. Po gruntownym ograniu podstawek, zarówno oryginalnego Klonga jak i kosmicznego Clanka, przyszedł czas pierwszej fali dodatków, których recenzję możecie przeczytać w tym miejscu. W drugiej połowie 2020 roku Lucrum Games wydało kolejne rozszerzenie wersji fantastycznej, a także – nareszcie! – dwa dodatki do edycji science-fiction. Czekałem zwłaszcza na Stację Kosmiczną 11, gdyż układ podstawowej planszy Brzdęku w Kosmosie po prostu mi nie pasował. Jak wypadają kolejne produkty z serii wydawniczej Brzdęk? Zapraszam!

Czytaj dalej

Bitwa Warszawska

/0 Komentarze/w , /Autor

Równo 100 lat temu, dokładnie 12. października 1920 roku, Wojsko Polskie wkroczyło do Mińska, wyzwalając go z rąk Armii Czerwonej i spod kurateli Bolszewików. Tego samego dnia delegaci Rządu Rzeczpospolitej i Rosji Sowieckiej podpisali rozejm, kończąc działania zbrojne trwającej od 14. lutego 1919 roku wojny polsko-bolszewickiej. Świętując stulecie wygranej wojny, od dłuższego czasu ogrywaliśmy najnowszą grę autorstwa Michała Sieńko, czyli Bitwę Warszawską.

Czytaj dalej

Watergate

/0 Komentarze/w , /Autor

Dotychczas Lucky Duck Games mogło być kojarzone w Polsce z rewelacyjnych Kronik Zbrodni, wydawanych w kraju przez FoxGames. Gra była przeze mnie bardzo chwalona, a niedawno miałem okazję poznać prototyp jej następczyni, czyli Kroniki Zbrodni: Seria Millenium. Jej ogłoszenie było pierwszym sygnałem wejścia „kaczek” na rodzimy rynek, a we wrześniu mogliśmy zobaczyć pierwsze wydane przez nich gry. Na Novą Lunę jeszcze przyjdzie pora. Zacznijmy od afery, która przedwcześnie skończyła prezydenturę Richarda Nixona. Skupmy się na Watergate. Czytaj dalej